Hoe meertaligheid wordt vormgegeven binnen een bepaalde ruimte, hangt af van het taalbeleid dat er binnen die ruimte geldt. Theoretisch kunnen we kijken naar taalbeleid via twee kaders die elkaar aanvullen. Enerzijds het kader van Spolsky dat verschillende componenten van taalbeleid naast elkaar zet (management/sturing, praktijken, overtuigingen). Daarnaast is er het model van Ricento dat taalbeleid ziet als een ui met verschillende rokken (micro, meso, macro). Elk van de componenten van Spolsky’s theorie kan teruggevonden worden op elk van de niveaus die Ricento aangeeft. Hiervan geven we telkens een aantal voorbeelden en we tonen ook hoe de verschillende componenten en niveaus door elkaar beïnvloed worden. In deze voorbeelden zoomen we in op monolinguale ideologieën en hun gevolgen in beleid voor de verschillende componenten en niveaus. We kijken ook naar hoe dit samenhangt met identiteit en gevoelens van angst of schroom bij meertalige mensen. Daarnaast geven we ook aan hoe mensen zelf de verschillende niveaus en componenten kunnen beïnvloeden.